سبك زندگي: آداب ورود به جلسه، دنبال جا نگرد

حضرت أبامحمد، حسن بن علي، امام عسكري عليه‌السلام: مَنْ رَضِيَ بِدُونِ الشَّرَفِ مِنَ الْمَجْلِسِ لَمْ يَزَلِ اللَّهُ وَ مَلَائِكَتُهُ يُصَلُّونَ عَلَيْهِ حَتَّى يَقُومَ.(1)
هر كسي كه به مجلسي وارد مي‌شود و در قسمت پايين مجلس بنشيند و به آن راضي باشد(2)، تا زماني كه از جايش بلند شود، پيوسته خدا و ملائكه او بر او درود(3) مي‌فرستند.

---

(1): تحف‌العقول، جامعه مدرسين، ص486.
(2): البته اين به اين معنا نيست كه اگر كسي بالاي مجلس بنشيند، سزاوار درود نيست، بلكه اصل اين است كه در دل براي او فرقي بين پايين مجلس و صدر مجلس نداشته باشد، حتي اگر بالاي مجلس نشست احساس غرور و خودبرتر بيني نسبت به بقيه افراد نداشته باشد و حتي در دل دوست داشته باشد كه جايي در پايين مجلس بنشيند.
(3): كسي كه برايش پايين مجلس عين و مانند صدر مجلس باشد، در حقيقت به اين نكته رسيده است كه ارزشش به مكان و لباس و شخصيت ساختگي او در دنيا، نيست و همه اهل مجلس را برادر ديني خود مي‌داند، خوب طبيعتا چنين كسي سزاوار درورد و پاداش الهي است.

سبك زندگي: شيوه تماس و برخورد با صداهاي موجود در دنيا

حضرت اباجعفر محمد بن علي، امام جواد(ع): مَنْ أَصْغَى إِلَى نَاطِقٍ فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ كَانَ النَّاطِقُ عَنِ اللَّهِ فَقَدْ عَبَدَ اللَّهَ وَ إِنْ كَانَ النَّاطِقُ يَنْطِقُ عَنْ لِسَانِ إِبْلِيسَ فَقَدْ عَبَدَ إِبْلِيسَ.(1)
هر كسي كه تمايل(2) خود را به نطق و صدايي نشان دهد، همانا از او پيروي كرده است، اگر صدا از طرف و به نمايندگي از الله باشد، پيروي از خداوند كرده(3) و اگر صدا از زبان و دهان ابليسيان به‌در آمده باشد، وي پيروي از ابليس(4) كرده است.

---

(1): تحف‌العقول، جامعه مدرسين، ص456.
(2): واژه "اصغي" در متن روايت به معناي گوش‌دادن به تنهايي به اصوات نيست، بلكه براي گوش‌كردن از روي تمايل دروني از اين واژه استفاده مي‌شود.
(3): صداهاي از طرف خدا: صداهاي وحدت آفرين بين مردم، صداهايي كه براي حل مشكلات مردم بلند است، صداهايي كه براي ايجاد عدالت در جامعه شنيده مي‌شود، صداهايي كه براي برپا داشتن شعائر الهي (مجالس روضه، مدح، قرآن و ...) بلند مي‌شود، صداهايي كه براي تقويت عقلانيت و آگاهي (مانند علوم مورد نياز جامعه اسلامي) و ... .
البته در بين همه اين صداها، صداها و سخناني كه با ياد قرآن و اهل بيت(ع)، بلند مي‌شود و مجالس و كلاس‌هاي درسي كه در آنها معارف قرآن و اهل بيت بيان مي‌شود، بهترين مصداق صوتهاي الهي هستند چون زيربناي تمام صداهاي الهي ديگر در اين نوع محافل ريخته مي‌شود مانند: قسط، عدالت، امر به معروف، محبت و دوستي، مواسات، جهاد، دعوت به علم و آگاهي و بصيرت و .... .
(4): صداهايي كه جهالت و ولنگاري را در افراد تقويت مي‌كند، صداهايي كه روح ايمان را در افراد مي‌خشكاند(انواع موسيقي‌ها) و صداهايي كه مقابل موارد گفته شده در بالا است و غيره.
حال هر كسي در طول دوران عمر خود در يكي از دو جريان، حركت و سير مي‌كند و اگر ديگران را نيز با خود همراه كند به هر ميزان و هر عمقي كه باشد، جزايش را هم در اين دنيا و هم در آخرت از خداوند خواهد گرفت.