سبك زندگي: كمك به فقير نعمتي براي رشد
حضرت اباابراهيم، موسي بن جعفر، امام كاظم عليهالسلام:
إنّ اللَّه يقول: إنّي لم
أغن الغنيّ لكرامة به عليّ، و لم افقر الفقير لهوان به عليّ، و هو ما ابتليت به
الأغنياء بالفقراء، و لولا الفقراء لم يستوجب الأغنياء الجنّة.(1)خداوند مي فرمايد: اينكه كسي را
پولدار و ثروتمند كردهام به اين دليل نيست كه لازم است او را مورد كرامت
قرار دهم و اينكه افرادي در جامعه به فقر دچار شدهاند، به دليل به اهميت
بودن آنها نيست
(2)، بلكه اين مسئله و اتفاق، آزمايش و وسيله
امتحاني براي ثروتمندان است كه با اين فقرا چگونه رفتار ميكنند كه اگر اينفقرا نبودند، ثروتمندان ارزش بهشت را نداشتند.
(1): الجواهر السنية في الأحاديث القدسية، محمد بن حسن حر عاملي، انتشارات دهقان، ص696.
(2): اراده و اختيار انسان ها در
چهارچوب اراده و مشيت الهي است، يعني اگر انساني تلاش ميكند و مسيرهاي
مختلف را طي ميكند براي اينكه مال مشروعي بدست آورد، ولي چيزي نصيب او
نميشود، همه اين زنجيره فعاليت از ابتدا تا انتها در دايره قدرت و خواست
الهي است و اگر خدا اراده كند در هر لحظه از اين مسير مي تواند روح او را
از بدنش خارج كرده و مسير روزي را بر او بندد و همچنين اگر شخصي ديگر همين
زنجيره و مسير را طي ميكند و به ثروت مشروعي ميرسد باز در دايره قدرت
الهي دارد فعاليت ميكند و لحظه لحظه فعاليت مادي او با نظارت و دادن قدرت
از جانب خداوند طي ميشود و شاهد آن همان مرگ و قبض روح است كه در هر لحظه
از اين فعاليت مادي امكان دارد اتفاق بيفتد كما اينكه براي عدهاي اتفاق
افتاد و از ثروتهاي كلان بازماندهاند.
بنابراين غنا و فقر به دست خداست و وسيلهاي است براي مشخص كردن اهل بهشت و جهنم.