سبك زندگي: آداب ورود به جلسه، دنبال جا نگرد
حضرت أبامحمد، حسن بن علي، امام عسكري عليه‌السلام: مَنْ رَضِيَ بِدُونِ الشَّرَفِ مِنَ الْمَجْلِسِ لَمْ يَزَلِ اللَّهُ وَ مَلَائِكَتُهُ يُصَلُّونَ عَلَيْهِ حَتَّى يَقُومَ.(1)
هر كسي كه به مجلسي وارد مي‌شود و در قسمت پايين مجلس بنشيند و به آن راضي باشد(2)، تا زماني كه از جايش بلند شود، پيوسته خدا و ملائكه او بر او درود(3) مي‌فرستند.
(1): تحف‌العقول، جامعه مدرسين، ص486.
(2): البته اين به اين معنا نيست كه اگر كسي بالاي مجلس بنشيند، سزاوار درود نيست، بلكه اصل اين است كه در دل براي او فرقي بين پايين مجلس و صدر مجلس نداشته باشد، حتي اگر بالاي مجلس نشست احساس غرور و خودبرتر بيني نسبت به بقيه افراد نداشته باشد و حتي در دل دوست داشته باشد كه جايي در پايين مجلس بنشيند.
(3): كسي كه برايش پايين مجلس عين و مانند صدر مجلس باشد، در حقيقت به اين نكته رسيده است كه ارزشش به مكان و لباس و شخصيت ساختگي او در دنيا، نيست و همه اهل مجلس را برادر ديني خود مي‌داند، خوب طبيعتا چنين كسي سزاوار درورد و پاداش الهي است.