حضرت ابالحسن، علي بن الحسين، امام سجاد عليه‌السلام : اِلَهِي ... وَ قَوِّ لِي ضَعِيفَهُمْ(1) ... . (2)
اله و معبود من، فرزنداني را كه داراي ضعف هستند، برايم قوت ده.
(1): ضعف هم مي تواند به خودي خود تفسير و معنا شود و هم در نسبت سنجي با چيزهاي ديگر به عبارت ديگر فرد به تنهايي و فارغ از مقايسه با ديگران ممكن است ضعيف باشد و يا اينكه به تنهايي ضعفي در او مشاهده نمي شود ولي اگر او را با افراد ديگر مقايسه كني به ضعفهاي او پي خواهي برد. و همچنين ضعف فرد مي تواند به نسبت به قواي مادي او اعم از جسم و يا امكانات مادي او معنا گردد و هم مي شود ضعف را در امور غير مادي فرد معنا كرد مانند ضعف در اراده. از اين رو، ضعف با توجه به اين معناي گسترده‌اش بايد به نحوي قوي گردد تا در مسير زندگي، انسان را سرنگون نكند و طبيعتا بهترين كسي كه از عوامل و علل ضعفهاي وجودي ما و فرزندانمان با خبر است و راه‌هاي متنوع علاجآنها را نيز بلد است و مي داند، يعني هم راه‌هاي پر هزينه و پر خطر را مي داند و هم راه‌هاي كم هزينه و كم خطر را، خداي متعال است و انسانها بنابر مصالح مختلف از جمله رفتارهايي كه در طول دوران عمر خود انجام مي دهند، هر كدام از مسيري، ضعف و مشكلشان برطرف مي شود يكي با سختي هاي فراوان و ديگريبه آساني، يكي با مشورت با ده‌ها پزشك و ديگري حتي بدون ديدن يك پزشك.
(2): دعاي بيست و پنجم صحيفه سجاديه امام سجاد عليه‌السلام.